Słowo Ks. Proboszcza w sprawie punktu widokowego Trzebiatowskiego Sanktuarium

W związku z zarzutami i pomówieniami dotyczącymi remontu wieży i udostępnienia tarasu widokowego trzebiatowskiego Sanktuarium pojawiającymi się w Internecie, publikujemy odpowiedź Księdza Proboszcza Andrzeja Dowala w tej sprawie.

Aby ostudzić Państwa emocje i roszczenia, pragnę poinformować, że od 14 lat pracy w tej parafii, szczególną troską otoczyłem trzebiatowską farę; nie zaniedbując przy tym starań o dobrą kondycję naszych kaplic i kościołów filialnych.

Trzebiatowska świątynia stała się rozpoznawalna w Polsce, i nie tylko, zwłaszcza jako Maryjne Sanktuarium Macierzyńskiej Pani. To właśnie wpłynęło m.in. na promocję naszego miasta i regionu, bo, jak tutaj się przybyło, to na pewno warto zajrzeć do naszego wyjątkowego kościoła.

Sama świątynia, przez lata mojej posługi, znaczenie wypiękniała. Składają się na to zwłaszcza ostatnie remonty: regotyzacja wnętrza – zbicie cementowych, zagrzybionych tynków i wymiana zdegradowanej ceramiki – a więc – przywrócenie gotyckiego klimatu wnętrza z odsłoniętych gotyckich cegieł; dalej: kapitalny remont XV – wiecznej zakrystii, uruchomienie XVIII – wiecznych organów Grüneberga, konserwacja i koronacja cudownego obrazu w Sanktuarium, wstawienie tak wielu witraży, powstanie kaplicy Najświętszego Sakramentu oraz ołtarzy – „Miłosierdzia Bożego”, „Jana Pawła II” i „Św. Huberta”; nowe konfesjonały, naprawa ławek. To jedne z ważniejszych prac i inicjatyw wewnątrz kościoła.

Przypomnijcie sobie Państwo jak ta świątynia wyglądała nieco wcześniej. Dysponuję materiałem, także zdjęciowym, na potwierdzenie tego, co piszę.

Natomiast, od lat, prowadzone są prace na zewnątrz świątyni – mury kościoła i prace fasadowe. Przypominam, że gdy przyszedłem do tej parafii, wejście główne było nieczynne i zabezpieczone przed spadającymi z wieży cegłami!

Prace, których „nie widać”, to te w iglicy – czyli w hełmie wieży.

Najbardziej widoczne były te ostatnie prace, tak pięknie i solidnie wykonane, pod iglicą – czyli na koronie wieży – na tarasie widokowym.

Kolejnym etapem jest punkt widokowy. Teraz jest nieczynny nie dlatego, „bo, nie jest” ale ze względu na prowadzone prace budowlane i, jako taki, jest tymczasowo zamknięty dla zwiedzających. Powinno być to oczywiste. Prace potrwają do przyszłego roku. Obecnie czekam na niezbędne dotacje z Urzędu Marszałkowskiego, a te mają pojawić się jesienią (po wakacjach). Zakres robót, kuratela Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, niezbędna dokumentacja i potwornie wysokie koszty inwestycji sprawiają, że jest to wyzwanie bardzo kosztowne i czasochłonne. Nie jest to remont pokoju czy łazienki. Przykry jest więc ten sarkastyczny i krytykancki ton komentarzy pojawiających się w Internecie.

Sam taras widokowy wymaga natomiast odpowiedniego zabezpieczenia. Trzebiatów bowiem nie ma słynąć ze złych sensacji o „wieżowych skoczkach” ale o pięknym, Maryjnym Sanktuarium.

Kolejny projekt zabezpieczeń przygotowany przez naszą Parafię i Urząd Miasta i Gminy w Trzebiatowie został odrzucony przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Szukamy dalej innych rozwiązań.

Zarzucanie mi zatem braku troski o promocję naszego miasta jest, co najmniej, dużym nietaktem. Uważam, że to właśnie czas mojego posługiwania w Parafii pokrywa się ze szczególną promocją tego miejsca. Wiedzą o tym moi Parafianie, ale widać, nie wszyscy. Oby mniej było tych „na papierze” a więcej tych empatycznych, stanowiących żywą, parafialną Rodzinę.

Zbliża się Wielki Post. Będą prowadzone nabożeństwa Drogi Krzyżowej, Gorzkich Żali a także wielkopostne rekolekcje. Zachęcam do wzięcia w nich udziału, bo warto pomyśleć nie tylko o walorach miasta ale też o swojej nieśmiertelnej duszy, aby w życiu i w relacji do drugich, było nie tylko „po chrześcijańsku” ale przede wszystkim, „po katolicku” – a wtedy, zamiast kąśliwości, pojawi się wyrozumiałość, a nawet zwyczajne „dziękuję”.
W Chrystusie Panu Ks. prał. dr Andrzej Dowal Proboszcz